A
Abbas (a): Keskin bakışlı, sert bakan, arslan, gazanfer.
Abbas Sayar (romancı)
Abdullah: Allah’ın kulu.
Abdullah Gül (cumhurbaşkanı)
Abdülali: Ali’nin kulu. Ali, Esma-i hüsnadan, yüceler yücesi.
Abdülalim: Alim’in kulu. Alim, Esma-i hüsnadan, gizli açık, geçmiş ve gelecek her şeyi ezeli ve ebedi ilmi ile çok iyi bilen.
Abdülazim: Azim’in kulu. Azim, Esma-i hüsnadan, büyüklükte benzersiz.
Abdülaziz: Aziz’in kulu. Aziz, Esma-i hüsnadan, mağlup edilemeyen,hep galip olan
Sultan Abdülaziz (Osmanlı Sultanı)
Abdülbaki: Baki’nin kulu. Baki, Esma-i hüsnadan, varlığı ebedi olan.
Abdülbaki Gölpınarlı (yazar)
Abdülbari: Bari’nin kulu. Bari, Esma-i hüsnadan, herşeyi kusursuz en güzel yaratan.
Abdülcebbar: Cebbar’ın kulu. Cebbar, Esma-i hüsnadan, dilediğini yapan ve dilediğini yaptırmaya gücü yeten, kuvvet ve kudret sahibi olan.
Abdülcelil: Celil’in kulu. Celil, Esma-i hüsnadan, celal ve azamet sahibi.
Abdülehad: Ehad’ın kulu. Ehad, yegane tek olan, varlığının evveli olmayan Rabbimiz.
Abdülfettah: Fettah’ın kulu. Fettah, Esma-i hüsnadan, her türlü sıkıntıları gideren zorlukları çözen ve kolaylaştıran.
Abdülfettah Akri (evliya)
Abdülgaffar: Gaffar’ın kulu. Gaffar, Esma-i hüsnadan, günahları affeden, affı pek çok olan.
Abdülgafur: Gafur’un kulu. Gafur, Esma-i hüsnadan, acıması, affı çok olan.
Abdülgafur Iştın (milletvekili)
Abdülgani: Gani’nin kulu. Gani, Esma-i hüsnadan, ihtiyaçsız, sonsuz zengin.
Abdülgani Nablusi (İslam alimi)
Abdülhadi: Hadi’nin kulu. Hadi, Esma-i hüsnadan, irşad eden, hidayet veren.
Abdülhak: Hakk’ın kulu. Hak, Esma-i hüsnadan, varlığı hiç değişmeyen, hakkı ortaya çıkaran.
Abdülhak Hamid Tarhan (şair)
Abdülhakim: Hakim’in kulu. Hakim, Esma-i hüsnadan, her şeyi hikmetle yaratan.
Abdülhakim Arvasi (tasavvuf alimi)
Abdülhalık: Halık’ın kulu. Halık, Esma-i hüsnadan, yaratan, yoktan var eden.
Abdülhalık Goncdevani (tasavvuf alimi)
Abdülhalim: Halim’in kulu. Halim, Esma-i hüsnadan, ceza vermekte ve intikam almakta, kudreti olduğu halde acele etmeyen, hilm sahibi.
Abdülhalim Efendi (mimar)
Abdülhamid: Hamid’in kulu. Hamid, Esma-i hüsnadan, her türlü hamd ve senaya layık olan, övülen.
Sultan Abdülhamid Han (Osmanlı Sultanı)
Abdülhay: Hayy’in kulu. Hay, Esma-i hüsnadan, Ezeli ve ebedi bir hayat ile diri.
Abdülkadir: Kadir’in kulu. Kadir, Esma-i hüsnadan, herşeye gücü yeten.
Abdülkadir Geylani (evliya)
Abdülkerim: Kerim’in kulu. Kerim, Esma-i hüsnadan, keremi bol, karşılıksız veren.
Abdülkerim Doğru (Sanayi Eski Bakanı)
Abdülkuddus: Kuddus’un kulu. Kuddus, Esma-i hüsnadan, her eksiklikten uzak.
Abdülkuddüs Bingöl (akademisyen)
Abdüllatif: Latif’in kulu. Latif, Esma-i hüsnadan, lütfeden, her şeye vakıf.
Abdüllatif Şener (eski bakan)
Abdülmacid: Macid’in kulu. Macid, Esma-i hüsnadan, keremi ihsanı bol.
Abdülmecid: Mecid’in kulu. Mecid, Esma-i hüsnadan, zatı şerefli ihsanı sonsuz.
Sultan Abdülmecid Han (Osmanlı Sultanı)
Abdülmelik: Melik’in kulu. Melik, Esma-i hüsnadan, hükümdar, kainatın sahibi.
Abdülmelik Fırat (eski milletvekili)
Abdülmennan: Mennan’ın kulu. Mennan, ihsanı bol olan Rabbimiz.
Abdülmuhyi: Muhyi’nin kulu. Muhyi, Esma-i hüsnadan, ihya eden, dirilten.
Abdülmü’min: Mü’min’in kulu. Mü’min, Esma-i hüsnadan, iman nurunu veren.
Abdülvahid: Vahid’in kulu. Vahid, Esma-i hüsnadan, tek ve eşsiz olan, zatında, sıfatlarında, işlerinde ortağı ve benzeri, dengi bulunmayan.
Abdülvasi: Vasi’nin kulu. Vasi, Esma-i hüsnadan, ilmi ile her şeyi ihata eden.
Abdülvehhab: Vehhab’ın kulu. Vehhab, Esma-i hüsnadan, karşılıksız nimet veren.
Abdünnafi: Nafi’nin kulu. Nafi, Esma-i hüsnadan, menfaat verici şeyler yaratan.
Abdünnasır: Nasır’ın kulu. Nasır, yardım eden, yardım edenlerin en hayırlısı olan Rabbimiz.
Cemal Abdunnasır (Mısır Eski Devlet Başkanı)
Abdürrahim: Rahim’in kulu. Rahim, Esma-i hüsnadan, ahirette sadece müminlere rahmet edecek olan.
Abdurrahim Karakoç (şair)
Abdurrahman: Rahman’ın kulu. Rahman, Esma-i hüsnadan, dünyada dost düşman, mümin kafir, fark gözetmeden her mahluka acıyan ve ihsan eden.
Abdurrahman Çapar (Televizyon yöneticisi)
Abdürrauf: Rauf’un kulu. Rauf, Esma-i hüsnadan, çok acıyan, şefkatli.
Abdürreşid: Reşid’in kulu. Reşid, Esma-i hüsnadan, irşada muhtaç olmayan.
Abdürreşid İbrahim (Tatar yazar)
Abdürrezzak: Rezzak’ın kulu. Razzak, Esma-i hüsnadan, her varlığın rızkını veren.
Abdüssamed: Samed’in kulu. hiçbir şeye ihtiyacı olmayan.
Abdüssamed (Mısırlı hafız)
Abdüsselam: Selam’ın kulu. Zevalsiz, kederlerden salim olan.
Abdüsselam Callud (Libya Eski Başbakanı)
Abidin (a): İbadet edenler, kulluk yapanlar.
İbni Abidin (fıkıh alimi)
Adnan (a): Üstün insan.
Adnan Menderes (Başbakan)
Affan (a): Çirkin şeylerden kaçınan, iffetli, namuslu.
Affan Tarlan (teknik yönetmen)
Agah (f): Bilgili, basiretli, haberdar, uyanık.
Agah Efendi (ilk Türk gazetecilerinden)
Ahi (a): Arkadaş, dost, cömert, yiğit.
Ahi Evran (Türk esnaf teşkilatının kurucusu-tasavvuf alimi)
Ahmet(a): Çok övülmüş, beğenilmiş.
Ahmet Arvasi (sosyolog-yazar)
Ahmer (a): Çok kırmızı, kıpkırmızı.
Alaeddin (a): Dinde yüce, şerefli, büyük olan.
Alaeddin Özdenören (şair-yazar)
Alemşah (f): Cihanın padişahı, alemin hükümdarı.
Alican (f): Cana yakın, kanı sıcak içtenlikli, candan.
Ekrem Alican (Yeni Türkiye Partisi Genel Başkanı)
Alişah (f): Padişahlığı büyük olan hükümdar.
Alişan (f): Şan ve şerefi yüce olan, namı yüksek.
Alişan Satılmış (yazar)
Alişir (f): Arslan Ali.
Alişir Nevai (büyük edip-Nakşibendi büyüğü-devlet adamı)
Alpaslan: Korkusuz, yiğit, güçlü, kuvvetli.
Alparslan Türkeş (Türk Milliyetçiliği’nin siyasi lideri ‘başbuğ’)
Alper: Cesur asker, yiğit asker.
Alper Aksoy (yazar)
Alperen: Hem din adamı hem komutan olan yiğit.
Alperen Menderes (Liberal Demokrat Parti Genel Başkanı)
Altemur: Demirin korlaşmış kırmızı hali.
Altemur Kılıç (yazar)
Amil: İşleyici, iş ve hareket adamı.
Amil Çelebioğlu (türkoloji profesörü)
Amir (a): İmar eden, emreden, komutan.
Amir Ateş (mevlidhan)
Ammar (a): Mamur eden, bir yeri bakımlı hale getiren.
Ammar bin Yaser (sahabe)
Amr (a): Uzun müddet yaşamak, uzun ömürlü olmak.
Amr bin As (sahabe)
Arslan (a): Güçlülük sembolü yiğit, cesur.
Arslan Tekin (gazeteci)
Aşkın: Aşmış, ileri, üstün, çok ziyade, faik, seçkin.
Aşkın Tuna (yazar)
Ata: Baba, dede, yaşlı ve tercübeli, bilgili adam.
Mehmet Ata (yazar-Nurullah Ataç’ın babası)
Atacan: Babacan hoşgürülü.
Ata Atacanof (Kazak romancı)
Atahan: Han soyundan gelen.
Atakan: Ata kanından gelen.
Atakan Çelik (Türk Halk Müziği Sanatçısı)
Atalay: Tanınmış, ünü yaygın.
Atalay Şahinoğlu (İstanbul Ticaret Odası Eski Başkanı)
Ataullah (a): Allahın hediyesi, bahşişi, ihsanı, lütfu.
Ataullah Arvas (gazeteci)
Attar (a): Güzel koku satan, miskçi.
Ferüddin Attar (tasavvuf alimi)
Avşar: Çevik, ava meraklı.
Avşar Timuçin (eleştirmen)
Ayhan: Işıklı hükümdar.
Ayhan Işık (sinema oyuncusu)
Aykan: Kanı parlak ve canlı.
Aykut: Armağan, mükafat, ödül.
Aykut Edibali (Millet Partisi Genel Başkanı)
Aytekin: Ay gibi tek ve biricik olan, çok değerli.
Aytekin Karakaya (sinema oyuncusu)
Aytuna: Parlak suları olan tuna.
Aytimur: Ay gibi parlak demir.
Ayvaz: Eskiden konaklarda ayak işlerini gören uşak, Köroğlu’nun arkadaşı)
Ayvaz Gökdemir (Devlet Eski Bakanı)
B
Babacan: Cana yakın, güvenilir, kalender, olgun, anlayışlı.
Baha (a): Değer, kıymet, fiyat, güzellik, zariflik, üstünlük.
Baha Akşit (eski milletvekili)
Bahadır (f): Yiğit, cesur, kahraman, çengaver, dilaver.
Bahattin (a): Dinin değerlisi, üstünü, kıymetlisi.
Bahattin Karakoç (şair)
Behaullah (a): Allah katında değerli ve kıymetli olan.
Bala: Çocuk, yavru, küçük.
Baran (f): Yağmur. Baran Dural (akademisyen-yazar)
Barbaros: Kırmızı sakallı.
Barbaros Hayrettin Paşa
Barış: Sulh, kırgınlıkların uzlaşması.
Barış Manço (Türk Pop Müziği Sanatçısı)
Battal (a): Kahraman, cesur, çok büyük.
Battal Gazi (Anadolu fatihlerinden)
Batu: Güçlü, kudretli.
Batuhan Yaşar (televizyon muhabiri)
Bayhan: Zengin han.
Bayram: Sevinç ve eğlence günü.
Bayram Bilge Tokel (şair)
Bedir (a): Dolunay, ayın on dördü. Ayın ondördü gibi güzel.
Bedir Acar (yazar)
Bedirhan: Padişahın en iyisi, en güzel ve sevimlisi.
Bedreddin (a): Dinin sevimli zatı.
Bedrettin Dalan (İstanbul Eski Belediye Başkanı)
Behçet (a): Sevinçli, güler yüzlü, şirin.
Behçet Uz (Behçet hastalığını bulan Türk hekimi)
Behlül (a): Çok gülen, hayır sahibi, cömert.
Behlül Dal (sinema-yapımcı)
Behnan (f): İyi huylu, güler yüzlü, güleç, herkesçe sevilen.
Enver Behnan Şapolyo (yazar)
Behram (f): Merih yıldızı.
Ataol Behramoğlu (şair)
Behzat (f): Soyu güzel, doğuştan asil.
Behzat Ay (şair)
Bekir (a): Herşeyin evveli, ilk çocuk. Genç, taze.
Bekir Sıtkı Çobanzade (yazar)
Bektaş: Akran, eş, benzer.
Berkan: Şakıma, parıldama.
Berkem: Tahkim edilmiş [sağlamlaştırılmış] kale.
Özer Berkem (TGRT Eski Genel Müdürü)
Berkin: Güçlü, sağlam. Berkin Elvan
Bertan (f): Şafak yemişi.
Bertan Onaran (yazar-çevirmen)
Beyhan: Padişahların beyi, hükümdarların üstünü.
Beşer (a): İnsan.
Beşir (a): Müjdeleyen, iyi haber getiren.
Beşir Ayvazoğlu (yazar)
Bican (f): Cansız, ruhsuz, fedai.
Ahmet Bican Ercilasun (Türkiyat profesörü)
Bilal (a): Su, ıslaklık, ıslatan.
Bilal Arıoğlu (tv programcısı-yazar)
Bilgehan: Derin bilgi sahibi hakan.
Ahmet Bilgehan Arıkan (tasarımcı)
Bişr (a): Güler yüzlü.
Bişr-i Hafi (evliya)
Buğra: Yiğit, aslan.
Burak: Peygamber Efendimiz’in Miraç’ta bindiği at.
Burak Kut (şarkıcı)
Burhan (a): Delil, sağlam delil, hakkı batıldan, doğruyu eğriden ayıran.
Burhan Özfatura (İzmir Büyükşehir Eski Belediye Başkanı)
Burhaneddin (a): Dinin delili, hak yolu gösteren kimse.
Burhanettin Bigalı (Emekli General)
Bülent (f): Yüksek, yüce, uzun.
Bülent Ecevit (DSP Genel Başkanı-Başbakan)
Bünyamin: Hz. Yusufun öz kardeşi.
Bünyamin Ayaşi (evliya)
C
Cebbar: Kahredici, galip.
Cafer (a): Çay, dere, küçük akarsu.
Cafer Tayyar Sadıklar (Merkez Bankası Eski Başkanı)
Cabir (a): Cebreden, galip gelen, sağlam olan.
Cabir (cebiri bulan matematik bilgini)
Can (f): Ruh. Aziz, sevgili. Gönül. Hayat. Kuvvet, kudret.
Can Ataklı (gazeteci)
Candar (f): Silahlı asker.
Caner: Can dostu.
Canip (a): Yan, taraf, yön.
Ali Canip Yöntem (yazar)
Carullah (a): Allaha yakın olan, Allah dostu.
Musa Carullah (Tatar düşünürü)
Celal (a): Azamet, şeref, kemal ve ikram sahibi.
Celal Esat Arseven (sanat tarihi profesörü)
Celaleddin (a): Dinin azametlisi, ulusu, büyüğü.
Celaleddin Harzemşah (Türk Sultanı)
Çelebi: Efendi, görgülü ve ince insan.
Asaf Halet Çelebi (şair)
Cem (f): Hükümdar, şah.
Cem Sökmen (yazar)
Cemal (a): Yüz güzelliği. Çirkinliği gideren, vakar sahibi olan.
Cemal Anadol (yazar)
Cemaleddin (a): Dinin güzeli, dinin cemali.
Cemalettin Cem Ertürk (gazeteci)
Cemali (a): Yüzü güzel olan, güzellik sahibi.
Cenap (a): Büyük, şerefli
Cenap Şehabettin (şair-yazar)
Cerrah (a): Yaralayan, ameliyat yapan, operatör doktor.
Cevat (a): Çok cömert, eli açık, çok çok ihsan eden.
Cevat Babuna (Tıp profesörü)
Cevdet (a): Güzel, kusursuz, cömert, büyük, olgun.
Cevdet Söztutan (yazar)
Cevheri (a): Cevher sahibi.
Cevheri (Divan Edebiyatı şairi)
Cezmi (a): Azimli, kararlı.
Cezmi Ersöz (yazar)
Cezzar (a): Kasap, can yakıcı, zalim, gaddar.
Engin Cezzar (tiyatro-sanatçı)
Cihat (a): Din uğrunda düşmanla savaşan.
Cihat Özönder (akademisyen)
Cihandar (f): Cihana hakim olan hükümdar.
Cihangir (f): Cihanın büyük bir bölümünü ele geçiren.
Cihangir Gaffari (sinema-oyuncu)
Civan (f): Genç, taze, delikanlı.
Celil Civan (yazar-eleştirmen)
Cihanşah (f): Dünyanın padişahı, cihanın hükümdarı.
Cumhur (a): Halk topluluğu.
Cumhur Ersümer (bakan)
Cübeyr (a): Küçük kahraman, küçük yiğit.
Cüneyt (a): Küçük asker, askercik.
Cüneyt Arkın (sinema oyuncusu)
D
Dahi (a): Üstün zekalı, son derece zeki, anlayışlı.
Dai (a): Dua eden, duacı, davet eden, hak dine çağıran.
Davud-u Tai (evliya)
Dana (f): Çok bilen, bilgili.
Behlül Dana (evliya)
Daniş (f): Bilgi, bilme, biliş, ilim.
Daniş Tunalıgil (şehit büyükelçi)
Danişmend (f): Bilgili, alim.
İsmail Hami Danişmend (yazar)
Daver (f): Doğru ve insaflı olan, adil hükümdar.
Abidin Daver (gazeteci)
Derviş (f): Allah için alçak gönüllüğü kabul eden.
Derviş Eroğlu (KKTC Cmhurbaşkanı)
Dilhan (f): İçten, gönülden söyleyen.
Dilhan Atasagun (Süleyman Demirel’in yeğeni)
Dilaver (f): Yiğit, yürekli, erkek.
Dilaver Cebeci (şair)
Doğan: Atılgan ve yiğit.
Doğan Avcıoğlu (Yön dergisi yönetmeni-yazar)
Durmuş: Son olması istenilen çocuklara verilen ad.
Durmuş Hocaoğlu (düşünür-yazar)
Dülger: Kapılanların kaba ağaç ve tahta işlerini yapan kimse, marangoz.
E
Ecehan: Hanların başı, hükümdarların reisi.
Ecmel (a): En güzel, en yakışıklı.
Ecmel Kutay (Kıbrıs Türk Barış Kuvvetleri Komutanı)
Ecvet (a): En cömert, varını yoğunu dağıtan. En iyi olan.
Ecvet Güresin (gazeteci)
Edhem (a): Kara donlu ve yağız at.
Ethem Ruhi Fığlalı (rektör)
Efe: Batı anadolu yiğidi, kahraman, zeybeklere denir.
Efe Özal (işadamı)
Efendi: Terbiyeli, kibar, anlayışlı.
Efken (f): Atıcı, yıkıcı.
Efkan Efekan (sinema-oyuncu)
Eflah (a): Tamamıyle kurtulan, en çok talihe kavuşan.
Eflatun (a): Açık mor. Leylak ile erguvan arası bir renk.
Eflatun Cem Güney (yazar)
Egemen: Hakim.
Egemen Berköz (şair)
Ekmel (a): En olgun, en kamil, kusursuz, mükemmel.
Ekmeleddin İhsanoğlu (akademisyen)
Ekrem (a): Çok cömert, çok eli açık, iyiliksever, keremi lütfu çok olan, şeref sahibi.
Ekrem Hakkı Ayverdi (yazar-mimar)
Elvan (a): Renkli, renk renk.
Emced (a): Çok şerefli, pek onurlu ve haysiyet sahibi.
Emir (a): Bir kavmin, şehrin başı, reisi.
Emir Şekip Arslan (yazar-kanaat önderi)
Emre: Aşık, dost, büyük erkek kardeş. Beylerbeyi.
Emre Bölezoğlu (futbolcu)
Enbiya (a): Nebi.
Enes (a): İnsan.
Enes Reyhan (fotoğraf sanatçısı)
Engin: Çok geniş, uçsuz bucaksız, açık deniz, umman.
Enver (a): Çok nurlu, çok ışıklı, çok parlak, en güzel.
Enver Paşa (Osmanlı Harbiye Nazırı)
Ercan: Er canlı, korkusuz, yiğit.
Ercan Turgut (şarkıcı)
Ercümend (f): Muhterem, şerefli, itibarlı, haysiyetli.
Ercüment Ekrem Talu (gazeteci)
Erdal: Erken yeşeren dal, bir ağacın en kalın dalı.
Erdal İnönü (SHP Eski Genel Başkanı)
Erdem: Fazilet. İyilik etmede, kötülükten çekinmede kararlı.
Erdem Beyazıt (şair)
Erdoğan: Doğuştan yiğit.
Erdoğan Demirören (işadamı)
Ergun: Sert başlı, oynak ve hızlı giden at, terbiye görmemiş kısrak.
Ergun Göze (köşe yazarı)
Erhan: Yiğit hakan, kahraman hükümdar.
Erhan Erken (işadamı)
Erkam (a): Rakamlar, isimler.
Erkam (sahabe)
Erkan (a): Esaslar, direkler, reisler.
Erkan Ocaklı (Türk Halk Müziği Sanatçısı)
Erkin: Bağımsız hareket eden.
Erkin Koray (pop müziği –sanatçı)
Erman: Arzusu, isteği olan.
Erman Toroğlu (spor yorumcusu)
Erol: Sözünde duran er.
Erol Özbilgen (yazar)
Ersin: İsteğine kavuşsun, muradına ersin.
Ersin Nazif Gürdoğan (akademisyen-yazar)
Ertan: Erken, gün doğma zamanı.
Ertan Yürek (milletvekili)
Ertuğrul: Temiz, yürekli, doğru insan.
Ertuğrul Gazi (Osman Gazi’nin babası)
Erva (a): Çok güzel, son derece cesur ve yiğit.
Esat (a): Çok uğurlu ve mutlu.
Esat Coşan (ilahiyat profesörü)
Esed (a): Arslan, gazanfer, cesur, kahraman.
Esved (a): Siyah, esmer.
Etem (a): Kusursuz, noksansız.
Evliya (a): Keramet sahibi, ermiş.
Evliya Parlak (milletvekili)
Evran: Baht, büyük yılan. Ölçülü, endamlı, yakışıklı.
Ahi Evran (evliya-esnaf piri)
Ezrak (a): Mavi, gök renkli. Su gibi saf ve temiz olan.
Eşfak (a): En çok şefkatli olan.
Kamil Eşfak Berki (şair)
Eşref (a): En çok şerefli, itibarı en çok yüksek olan.
Eşref Kolçak (sinema-oyuncu)
F
Fahreddin (a): Dinin büyüğü, dinde övülmeye layık.
Fahrettin Kırzıoğlu (akademisyen)
Falih (a): İsteğine kavuşan, başaran. Çiftçi.
Falih Rıfkı Atay (yazar)
Faris (a): Yiğit, mert, binici, at yetiştiricisi.
Faruk: Hakkı batıldan ayıran.
Faruk Kenç (sinema yönetmeni)
Fasih (a): Güzel, düzgün ve açık konuşan, iyi söz söyleme kabiliyetinde olan.
Fatih (a): Fetheden, zapteden, aşan.
Fatih Sultan Mehmet (Osmanlı Sultanı)
Fatin (a): Zeki, anlayışlı.
Fatin Rüştü Zorlu (eski bakan)
Faysal (a): Kesin hüküm ve karar sahibi. Keskin kılıç.
Faysal (Suudi Arabistan Eski Kralı)
Fazlı (a): İyilik, fazilet, erdem, lütuf.
İhsan Fazlıoğlu (akademisyen)
Fazlullah (a): Allahü tealanın lütfu, fazlı. Üstün ve değerli
Feda (a): Kurban olma, gözden çıkarma.
Fedai (a): Canını esirgemiyen, can vermeye hazır.
Kemal Fedai Coşkuner (yazar-yayıncı)
Feramuz: Şanlı, şerefli, ün kazanmış.
Feramuş (f): Unutma, hatırdan çıkma, unutulan.
Ferhan (a): Sevinçli, neşeli, ferahlı, şen, memnun.
Ferhan Şensoy (tiyatro oyuncusu)
Ferhat (f): Sevinç, neşe sahibi, galib, üstün.
Ferhat (Şirin’in sevgilisi)
Feridüddin (a): Dinin en üstün, din bakımından eşsiz ve benzersiz olan.
Feridüddin Atar (evliya)
Feridun (f): Tek, eşi ve benzeri olmıyan, kıymetli cevher.
Feridun Fazıl Tülbentçi (yazar)
Ferman (f): Emir. Padişahların tarafından verilen emir.
Ferman Karaçam (şair)
Ferruh (f): Uğurlu, kutlu, mübarek, yüzü nurlu, aydınlık.
Ferruh Bozbeyli (TBMM Eski Başkanı)
Fethullah (a): Allahın fethi müyesser kıldığı.
Fethullah Gülen (yazar-kanaat önderi)
Fettah (a): Fetheden, her türlü müşkülleri kolaylaştıran.
Fettah Güventürk (işadamı)
Feyyaz (a): Feyz, bereket ve bolluk veren.
Feyyaz Kayacan (şair)
Feyzullah (a): Allahü tealanın feyzi.
Feyzullah Çınar (aşık)
Fuat (a): Kalp, yürek, gönül.
Fuat Bayramoğlu (yazar)
Fudayl (a): Faziletli, erdemli.
Fudayl bin Iyad (evliya)
Furkan (a): Vahiy, iyi ile kötü, doğru ile yanlış arasındaki farkı gösteren şey.
Furkan Doğan
Fuzuli (a): Fazla, anlamsız, yersiz, faziletli.
Fuzuli (Divan Edebiyatı Şairi)
Fadlullah: Allahın ihsanı, fazlı.
G
Gazanfer (a): İri arslan, korkusuz insan, yiğit, cesur, yürekli, kahraman.
Gazanfer Bilge (güreşçi-işadamı)
Gazi (a): Gaza eden, savaştan sağ ve muzaffer dönen, din uğrunda savaşan.
Gazi Yaşargil (beyin cerrahı)
Gevheri (f): Elmas gibi, pırlanta gibi temiz insan, asaletli, değerli, kuyumcu.
Gevheri (şair)
Gıyas (a): Yardım, yardım eden, bir şeyin aslına ulaşma.
Gıyaseddin (a): Dinin yardımcısı, dinin yayılmasına yardımı dokunun zat.
Gıyasattin Karaca (milletvekili)
Giray: Kırım hanı. Müstehak, layık.
Giray Bulak (teknik direktör-futbol)
Gizay: Gizli olan.
Gökdal: Yeşil dal.
Göker: Havacı.
Yurdagün Göker (karikatür sanatçısı)
Gökmen: Mavi gözlü, sarışın.
Gökmen Özdenak (futbol yorumcusu)
Gökmete: Mavi gözlü mete.
Gülbay: Gösterişli gül.
Gürbüz: Toplu, güçlü dinç erkek. Gösterişli delikanlı.
Gürbüz Azak (yazar-ressam)
Gürhan: Hanlar topluluğu.
Gürkan: Delikanlı.
Gürkan Uygun (Memati-sinema oyuncusu)
H
Habbab (a): Seven, sevgili, dost.
Habil: Yumuşak ve temiz huylu. [Hz. Ademin oğlu.]
Hacib (a): Kapıcı, kapıcı başı.
Hacı (a): Hacca giden, kabeyi ziyaret eden.
Hacı Taşan (aşık)
Hafi (a): Güleryüzlü, çok ikramcı, gizli.
Bişr-i Hafi (evliya)
Hafid (a): Torun.
Hakan: Türk hükümdarı.
Hakan Kırımlı (akademisyen)
Hakem (a): Hüküm veren, haklı ve haksızın ayrılmasında aracılık eden.
Haki (a): Hikaye eden, anlatan.
Hakkı (a): Doğru olan, irfan sahibi, insaflı.
Hakkı Bulut (şarkıcı)
Haldun (a): Devamlı, sürekli, yaşlanıp ihtiyarlamayan.
Haldun Taner (tiyatro-yazar)
Halet (a): Durum, takdir.
Asaf Halet Çelebi (şair)
Halife (a): Birinin yerine geçen kimse.
Halife Kızılayak (evliya)
Halil (a): Dost, sevgili, samimi dost, içten arkadaş.
Halil Mutlu (şampiyon halterci)
Haluk (a): İyi ve güzel huylu, geçim ehli, İslam’a yakışır.
Haluk Karamağaralı (sanat tarihçisi)
Hamdullah (a): Allahü tealaya hamdeden.
Hamdullah Suphi Tanrıöver (yazar-hatip)
Hamza (a): Arslan, heybetli, azametli.
Hamza Yerlikaya (şampiyon güreşçi)
Han: Devlet reisi, hakan veya hakana bağlı hükümdar.
Hanefi (a): İstikamet üzere olan, Hanefi mezhebinden.
Hanefi Bostan (eğitimci)
Hani (a): Yumuşaklık ve vekar sahibi.
Hasan (a): Güzel, iyi, hoş.
Hazreti Hasan (Peygamber Efendimiz’in torunu)
Haseki (a): Hükümdarların hizmetlerine tahsis edilen.
Hasibi (a): Cömert, hayırhah.
Hasin (a): Kuvvetli, metin, sağlam, muhafaza eden.
Hassan (a): Çok çok güzel, iyiliği hoşgörülüğü çok olan.
Hassan bin Sabit (sahabe-şair)
Hatem (a): Mühür, üstü mühürlü yüzük, son, en son.
Hattab (a): Çok güzel söz söyleyen, en güzel konuşan, vaz ve nasihatı berecen. Oduncu.
Hatip (a): Hitabeden, güzel söz söyleyen.
Hatip Dicle (siyasetçi)
Hayali (a): Hayal eden, gerçeklerden uzak olan.
Hayali Küçükali (Karagöz Sanatçısı)
Haydar (a): Arslan. Cesur, yiğit, kahraman.
Ali Haydar Haksal (yazar)
Hayrani (a): Hayran olan.
Hayrani Altıntaş (akademisyen)
Hayreddin (a): Dinin hayırlısı.
Barbaros Hayrettin Paşa
Hazım (a): ihtiyatlı, basiretli, gözü açık, hazımlı.
Hazım Başer (gazeteci)
Haşim (a): Ezen, parçalayan. Hürmet ve ikram eden.
Haşim Kılıç (Anayasa Mahkemesi Başkanı)
Haşmeddin (a): Dinin büyüğü, heybetlisi, dinin haşmeti.
Haşmet (a): Heybet ve ihtişam sahibi. Tevazu gösteren.
Haşmet Babaoğlu (yazar)
Hızır (a): Yeşil. Hıdır da denir.
Hızır Aleyhisselam
Hicabi (a): Mahcup, utangaç, hayalı, edepli, terbiyeli, perdeli, namuslu, iffetli.
Hilmi (a): Yumuşak huylu, sabırlı, vakarlı, sakin.
Hilmi Oflaz (dava adamı)
Himmet (a): Lütuf, gayret. Bütün kuvvetiyle mukaddes değerlere bağlanan. Bir evliyanın, tasarrufu ile birisini koruması, yardım etmesi.
Himmet Karazeybek (hekim)
Hişam (a): Haya eden, utanan.
Hud (a): Büyük, çok hürmet eden.
Hazreti Hud (peygamber)
Hulusi (a): Halis, saf, samimi, candan, içi temiz.
Hulusi Sayın (emekli general)
Hurşit (f): Güneş, afitab, hur, mihr, şemse.
Hurşit Güneş (siyaset adamı)
Huzeyfe (a): Küçük testici, çömlekçi çırağı.
Hüccet (a): Senet, vesika, delil.
Hüdavendigar (f): Hükümdar, sultan, amir, hakim.
Hüdavendigar Onur (yazar)
Hüdaverdi (f): Allahın hediyesi.
Hüdaverdi Yavuz (yönetmen)
Hüdayi (f): Hüdanın kulu.
Hümayun (f): Mübarek, mutlu, padişaha olan.
Hüsameddin (a): Dinin keskin kılıcı.
Hüsameddin Çelebi (gazeteci)
Hüseyin (a): Küçük güzel, küçük sevgili.
Hüseyin Avni Ulaş (milletvekili)
Hüsrev (f): Padişah, hükümdar, sultan.
Hüsrev Subaşı (hattat)
İ
İhsan (a): Hakkından fazlasını veren.
İhsan Uzungüngör (yazar)
İhvan (a): Sadık, samimi, candan dostlar.
İkrime (a): Kerem sahibi, cömertlik yapan.
İkrime (sahabe)
İlhami (a): İlham sahibi, kalbine ilahi düşünce doğan.
İlhami Atalay (ressam)
İlhan: Hükümdar, hakan.
İlhan Cavcav (Gençlerbirliği Başkanı)
İlker: İlk erkek çocuk.
İlker Alp (akademisyen)
İmadeddin (a): Din direği, devleti ayakta tutan.
İmadeddin Zengi (Musul Atabegi)
İmam (a): Nümune, rehber, önder, başkan.
İmdat (a): Yardım.
İnayetullah (a): Allahın lütfu, ihsanı.
İshak (İb): İbranice gülen, neşelenen.
İshak Paşa
İskender (a): Doğuya ve batıya hakim olduğu için Zülkarneyn denilen zat.
İskender Pala (yazar)
İslam (a): Müslümanlık, Hakka teslimiyet, itaat ve inkıyat, birbirinin iyiliğini isteme.
İslam Gemici (yazar-yönetmen)
İsmail (İb): Allahü tealaya çok ibadet eden.
İsmail Dervişoğlu (yazar)
İzzet (a): Değer, şeref, kudret, hürmet ve ikram sahibi.
İzzet Altınmeşe (Türk Halk Müziği Sanatçısı)
İşcan: İş yapmayı seven, çalışkan kimse.
Haşim İşcan (belediye başkanı)
K
Kaan: Kağan. Hanların hanı, şahinşah.
Ramazan Kaan Kurt (yazar)
Kabil (a): Kabul eden, istidatlı, önde ve ileride olan.
İhsan Kabil (sinema eleştirmeni)
Kadem (a): Ayak, adım.
Kadir (a): Tükenmez güç ve kudret sahibi.
Kadir İnanır (sinema sanatçısı)
Kadı (a): Hüküm, karar ve hakimlik.
Kadı Burhaneddin (şair-sultan)
Kahraman (f): Yiğit, cesur, bahadır.
Kahraman Bapçup (gazeteci)
Kaid (a): Rehber, kumandan, reis.
Kalender (f): Dünyadan el etek çekip boş dolaşan derviş.
Kamer: Ay.
Kamer Genç (Tunceli Milletvekili)
Kamran (f): İsteğine kavuşmuş, mutlu, bahtiyar.
Kamran İnan (milletvekili)
Kasım (a): Taksim eden, bölen, dağıtan, bahşeden.
Kasım Gülek (milletvekili)
Kays (a): Sıkıntı, kıtlık, mağrur tavır.
Kays (Leyla’ya aşık olan Mecnun)
Kayyim: Görüp gözeten.
Kazım (a): Öfkesini, gazabını Allah rızası için yenen.
Kazım Kartal (sinema oyuncusu)
Kemal (a): Olgunluk, bilgi ve fazilet sahibi.
Mustafa Kemal Atatürk (Türkiye Cumhuriyeti Kurucusu)
Kemaleddin (a): Dinin olgun kişisi.
Kemaleddin Keçeci (yayıncı)
Keramettin (a): Dinin kerameti.
Keramettin Aşmaz (Yeni Çağ editör)
Keramet (a): Kerem, ihsan, evliyada görülen harika.
Kerami (a): Soylu, şerefli.
Raşit Kerami (Lübnanlı siyaset adamı)
Kerem (a): Asalet, izzet ve şeref sahibi. Cömert, eli açık.
Kerem Alışık (sinema oyuncusu)
Keremşah (f): Çok cömert, çok eli açık, çok suylu.
Kerim: Çok cömert, çok şerefli.
Kerim Tekin (şarkıcı)
Keşşaf (a): Keşfeden, sırları çözen, gizlileri açığa çakıran.
Kılıç: İki yüzü keskin eski bir silah.
Kıymet (a): Değer, baha, bedel, onur, itibar, makbul oluş.
Kiram (a): Soyu temiz olanlar, şerefli ve cömert olanlar.
Korkut: Büyük dolu tanesi.
Korkut Özal (eski bakan)
Kuddusi (a): Mukaddes, ulvi, pak.
Kutman: Hayırlı.
Perran Kutman (sinema oyuncusu)
Kutbuddin (a): Dinin kutbu, dinin ulusu.
Kutbuddin-i İzniki (evliya)
L
Lala: Çocuğun eğitimiyle görevlendirilen bakıcı.
Lala Mustafa Paşa (Osmanlı Devlet Adamı)
Levent (f): Boylu boslu, yakışıklı, çevik, sıhhatli, yiğit.
Levent İnanır (sinema oyuncusu)
Levni (a): Renkli, boyalı.
Levni (minyatür sanatçısı)
M
Macit: Yüce ve şerefli.
Mahdum (a): Hizmet edilen, evlat.
Mahdumkulu (şair)
Mahmut (a): Övülmüş, medhedilmiş, sena edilmiş.
Mahmut Yesari (romancı-yazar)
Mahmur (a): Sarhoş, uykulu, baygın gözlü.
Mansur: Zafere kavuşmuş.
Mansur Yavaş (siyaset adamı)
Masum: Suçsuz, günahsız.
Masum Türker (siyaset adamı)
Mazhar (a): Nail olan, şereflenen, bir iyiliğe kavuşan.
Mazhar Usman (psikiyatr)
Memun (a): Korkusuz, tehlikesiz, sağlam, emin.
Memun (Abbasi halifesi)
Mecdeddin (a): Dinin büyüğü.
Mecnun (a): Deli, divane, delice seven.
Mecnun Odyakmaz (Sivasspor Başkanı)
Medeni (a): Kentli, şehirli, görgülü.
Medeni Berk (siyaset adamı)
Mehdi: Hidayet eden, doğru yola ileten.
Mehdi Ergüzel (eleştirmen)
Mekki: Mekkeli.
Ahmet Mekki Üçışık (müftü)
Merhum: Rahmetle bezenmiş.
Mert (f): Sözünün eri, yiğit, bahadır.
Mestan (f): Mest olmuş, bayılmış.
Mesut: Mutlu.
Mesut Yılmaz (ANAP Genel Başkanı Eski Başbakan)
Metin: Sağlam, özü ve sözü doğru, itimat edilir.
Metin Şentürk (şarkıcı)
Mevlana (a): Efendimiz, sahibimiz.
Hazreti Mevlana (evliya)
Mir (f): Amir, kumandan, bey, vali, hükümdar.
Mir Dengir Mehmet Fırat (işadamı)
Miraç (a): Merdiven, yükselen, yükseklere çıkan kimse.
Miraç Serhendli (yazar)
Mirkelam: Kibar konuşan, hoş sohbet, sohbet adamı.
Mirkelam (şarkıcı)
Mirza (f): Hükümdar soyundan gelen, beyzade.
Mirza Feth Ali Ahundzade (yazar)
Mithat (a): Medhetme, övme.
Mithat Cemal Kuntay (yazar)
Muallim: Öğretici.
Muallim Naci (yazar)
Muammer (a): Uzun ömürlü, ömür süren, yaşayan, talihli.
Muammer Kaddafi (Libya lideri)
Muaz (a): Sığınan, korunan, sarılan.
Muaz bin Cebel
Muhammed (a): Yerde ve gökte çok övülen, Allahü tealanın ve büyük varlıkların medhine mazhar olan. Cenab-ı Hakkın habibi, gelmiş ve gelecek bütün varılkların, her bakımından en üstünü, alemlere rahmet olarak gönderilen iki cihanın efendisi son peygamber.
Hazreti Muhammad (s.a.v)
Muharrem (a): Haram kılınmış, dinen yasak edilmiş.
Muharrem Ertaş (Neşet Ertaş’ı babası-aşık)
Muhibbüddin (a): Dini seven, dindar.
Muhtar (a): Seçilmiş, seçkin.
Muhtar Tevfikoğlu (yazar)
Muhterem (a): Saygıdeğer, sayın, kıymetli, şerefli.
Muhterem Yüceyılmaz (yazar)
Muhteşem (a): Görkemli, göz kamaştıracak büyüklükte, güzellikte olan.
Muhyiddin (a): Dini ihya canlandıran.
Muhyiddin Mutlu (milletvekili)
Mukteda: Peşinden gidilen, uyulan.
Muktedi (a): İktida eden, tabi olan, uyan.
Muktedir (a): iktidarlı, gücü yeten.
Muktefi (a): İktifa eden, izinden takib eden, örnek tutan, birine uyan.
Murat (a):Arzu, istek, istenilen.
Murat Çobanoğlu (aşık)
Murtaza (a): Razı olunan, beğenilen, seçkin.
Murtaza Karaçanta (belediye başkanı)
Mus’ab (a): Güçlü, dayanıklı, zorlu.
Musab bin Umeyr
Muslih (a): Islah eden, düzelten.
Mustafa (a): Saf hale getirilmiş, süzülmüş, güzide. Çok arınmış.
Mustafa Çetin (akademisyen)
Mutahhar (a): Temizlenmiş, mübarek.
Mutasım (a): Günahtan çekinen, eliyle tutan, yapışan.
Mutasım (halife)
Muteber (a): Kadri bilinen, kıymeti takdir edilen.
Mutemed (a): Kendisine itimat edilen, güvenilen.
Muti: Hakka itaat eden.
Mutlu: Halinden, memnun, mesut, bahtiyar.
Mutlu Menderes (milletvekili)
Muttalib (a): Taleb eden, isteyen.
Muzaffer: Zafer kazanan, üstün olan.
Muzaffer Sarısözen (Türk Halk Müziği Şef)
Mübarek: Uğurlu, hayırlı, bereketli, feyzli.
Hüsnü Mübarek (Mısır Devlet Başkanı)
Mübeşşir (a): Müjdeci, hayırlı haber verip sevindiren.
Mücteba (a): Seçilmiş, seçkin, kıymetli.
Mücteba Uğur (akademisyen)
Müjdat (f): İyi haber, müjdeli haber.
Müjdat Gezen (tiyatro sanatçısı)
Mükerrem (a): Şerefli, muhterem, hürmete erişmiş.
Mükerrem Kemertaş (Türk Halk Müziği Sanatçısı)
Müktefi: İktifa eden.
Mülayim (a): Yumuşak huyl, medenice hareket eden.
Selçuk Mülayim (sanat tarihi profesör)
Mümtaz (a): İmtiyazlı, üstün tutulmuş, seçkin, seçilmiş.
Mümtaz Turhan (sosyolog)
Münir: Nurlandıran, aydınlatan.
Münir Nurettin Selçuk (besteci)
Müren: Akarsu, nehir, ırmak.
Zeki Müren
Mürsel (a): Gönderilmiş, yollanmış, nebi.
Müstakim: Doğru yolda olan.
Müstakimzade Süleyman Efendi
Müşir (a): İşaret eden, yol gösteren, mareşal.
Müşavir: Kendisine danışılan.
Müzdad (a): Artmış, çoğalmış, uzun.
N
Nabi (a): Haberci, haber veren.
Nabi Avcı (bakan)
Nasreddin (a): Dine yardım eden.
Nasreddin Hoca (Türk Bilgesi)
Nasrullah (a): Allahü tealanın yardımı.
Nasrullah Ayan (işadamı)
Nebi (a): Haberci, haber getiren, peygamber.
Nebi Hezri (şair)
Necat (a): Kurtuluş, selamet.
Necat Çavuş (şair)
Necati (a): Kurtulan, selamete eren.
Mustafa Necati Özfatura (dış politika yazarı)
Neccar (a): Dülger, marangoz, doğramacı.
Necdet (a): Kahraman, yiğit, efe.
Ahmet Necdet Sezer (cumhurbaşkanı)
Necih (a): Başarılı, galip, muzaffer.
Necmeddin (a): Dinin yıldızı.
Necmettin Erbakan (Saadet Partisi Eski Genel Başkanı)
Nefi (a): Kazançlı, karlı.
Nefi Demirci (doktor)
Nejat (f): Soy nesil, nesep, tabiat.
Nejat Uygur (tiyatro-oyuncu)
Nesim (a): Hoş ve mülayim.
Nesim Malki (banker)
Neşat (a): Sevinç, neşe, keyif.
Neşet (a) Yetişen, ileri gelen, doğan.
Neşet Ertaş (Türk Halk Müziği-besteci)
Nevfel (a): Deniz, derya.
Nevfel Şahin (milletvekili)
Nevzat (f): Yeni doğmuş çocuk.
Nevzat Yalçıntaş (akademisyen)
Nihat (f): Tabiat, huy, yaratılış, bünye, karetker.
Nihat Genç (yazar)
Nijat (f): Soy.
Nijat Özön (sinema-eleştirmen)
Nimetullah (a): Allahın lutfu, ihsanı.
Nimetullah Hafız (yazar)
Niyazi (f): Yalvaran, yakaran, niyaz eden, dua eden.
Niyazi Yıldım Gençosmanoğlu (şair)
Nizam (a): Düzen, usul, tertip, yol, kaide, sıra, dizi.
Nizamülmülk (Selçuklu veziri)
Nizamettin (a): Dinin nizamı, düzeni.
Nizamettin Nazif Tepedelenlioğlu (gazeteci)
Nuaym (a): Hayat güzelliği, refah.
Nuh (a): Rahat, ağlayan, inleyen.
Nuh Albayrak (gazeteci)
Numan (a): Refah, konfor.
Numan Menemencioğlu (Dışişleri Eski Bakanı)
Nurettin (a): Dinin nuru.
Nurettin Topçu (düşünür)
Nurullah (a): Allahın nuru.
Nurullah Ataç (eleştirmen)
Nusret (a): Yardım, başarı, üstünlük, zafer, galebe, fetih.
Nusret Özcan (yazar)
Nüzhet (a): Neşe, sevinç, eğelence, temizlik, ferahlık.
Nüzhet Kandemir (büyükelçi)
Natık: Hikmetli konuşan, nutuk veren.
Natuk Baytan (sinema-yönetmen)
Nur: Işık, aydınlık.
O
Oğuz: Doğru, sağlam, güçlü, genç.
Oğuz Kağan
Oğuzhan: Oğuzların hükümdarı.
Oğuzhan Asiltürk (eski milletvekili)
Okan: Anlayışlı, kavrayışlı.
Okan Uysaler (sinema-yönetmen)
Oktay: Hiddetli, kızgın, sinirli.
Oktay Öksüzoğlu (şair-yazar)
Onur (t): Şeref, izzetinefs.
Onur Güntürkün (akademisyen)
Orhan: Şehrin hakimi.
Orhan Hakalmaz (Türk Halk Müziği-sanatçı)
Osman (a): Peygamberimizin damadı, 3. halifenin adı.
Osman Durmuş (Sağlık Eski Bakanı)
Ozan: Halk şairi, geveze.
Ozan Orhon (şarkıcı)
Ö
Ömer (a): Diri, canlı, yaşayan hayat süren. İkinci halife.
Ömer Öztürkmen (yazar)
Önder: Lider, şef, reis.
Özer (t): Özü er, yiğit.
Özer Çiller (Tansu Çiller’in eşi)
Özhan (t): Padişah soyundan gelen.
Özhan Eren (besteci)
Özkan (t): Temiz kanlı, soylu kandan olan.
Özkan Yorgancıoğlu (KKTC Başbakanı)
P
Pertev (f): Parlak, ışık.
Pertev Naili Boratav (Halkbilimi Profesörü)
Peyami (f): Haberci.
Peyami Safa (yazar)
Poyraz: Kuzey doğudan esen soğuk, yel.
R
Reşid: Akıllı, olgun, iyi yola götürücü.
Reşid Saffet Atabinen
Raci (a): Rica eden, yalvaran, ümitli, dileyen.
Raci Şaşmaz (senaryo yazarı)
Racih (a): Tercih edilen.
Rafet (a): Merhamet etme, acıma, esirgeme.
Rafet Çuparov (Kırım Milli Tatar Meclisi Başkanı)
Rahim: Müminleri çok seven, acıyan.
Rahim Er (yazar)
Ramazan (a): Çok sıcak olan, yakan, günahları yakan.
Ramazan Mirzaoğlu (bakan)
Ramiz (a): İşaret koyan, işaretle konuşan.
Ramiz Ongun (Ülkü Ocakları Eski Başkanı)
Rauf (a): Pek esirgeyen, çok merhamet eden.
Rauf Denktaş (KKTC Cumhurbaşkanı)
Razi: Kabul eden, hoşnut olan.
Fahreddin Razi (tefsir alimi)
Recai (a): Rica eden, dua eden, Allahü tealaya yalvaran.
Recai Kutan (Fazilet Partisi Genel Başkanı)
Recep (a): Mübarek, muazzam, muhterem; kıymetli.
Recep Yazıcıoğlu (vali)
Refiuddin (a): Dinin yükseği.
Reha (f): Kurtuluş, halas.
Reha Oğuz Türkkan (yazar)
Reis (f): Baş, başkan.
Resul (a): Yeni bir kitap ile gönderilen peygamber, elçi.
Resul İzmirli (yazar-danışman)
Reşat (a): Hak yolunda yürüme, doğru yol.
Reşat Şüphesiz (gazeteci)
Reşit (a): akıllı, iyi ve olgun.
Reşit Rahmeti Arat (akademisyen)
Rifat (a): Yükseklik, yücelik, büyük rütbe.
Rifat Börekçi (Diyanet İşleri Eski Başkanı)
Rüçhan (a): Üstünlük, üstün olma.
Rüçhan Adlı (işadamı)
Rükneddin (a): Dinin temel direği.
Rıdvan (a): Razı, memnun. Cennetin kapısındaki melek.
Rıdvan Dilmen (futbol-teknik direktör)
Rıza (a): Kadere razı olan. Tasavvufta iradenin yok edilmesiyle elde edilen makam.
Rıza Çalımbay (futbol-teknik direktör)
S
Sabir: Sabreden, güçlüklere dayanan.
Sabir (Azeri şair)
Sadettin (a): Dinin mübarek kişisi.
Sadettin Kaplan (yazar)
Sadreddin (a): Dinin önderi, lideri.
Sadreddin Yüksel (din adamı)
Sadullah: Allahın mübarek kulu.
Sadullah Usumi (gazeteci-eski milletvekili)
Sadun (a): Uğurlu olan, uğur getiren.
Sadun Tanju (yazar)
Safa (a): Saf, berrak, temiz, kedersiz, gönlü şen.
Safa Önal (sinema-senarist)
Saffet (a): Saf, halis, temiz. Hile ve dubaradan uzak olan.
Saffet Arıkan Bedük (milletvekili)
Safiyyuddin (a): Dinde temiz kimse.
Safvan (a): Saf, halis.
Said: Mutlu.
Said-i Nursi (kelam alimi)
Sakıp (a):Tesirli, parlak, delip geçen.
Sakıp Sabancı (işadamı)
Selahattin (a): Dine bağlı, dini düzgün.
Selahattin Eyyubi (komutan)
Salih: İyi ve güzel huylu.
Salih Mirzabeyoğlu (şair-yazar-düşünür)
Saman (f): Servet sahibi, zengin, rahat, dinç, düzenli.
Sancar (t): Saplar.
Sebati (a): Sabırlı, kararlı.
Sebati Ataman (DP milletvekili)
Sedat (a): Doğru ve haklı olan.
Sedat Bucak (milletvekili)
Selam (a): Barış, rahatlık, sonu hayırlı ve iyi çıkma.
Selami (a): Barış, huzur ve selamet sahibi.
Selami Şahin (şarkıcı)
Selçuk: Sel gibi akan.
Selçuk Bey (Selçuklu Devleti kurucusu)
Selman (a): Barışçı, sulhçu.
Selman-ı Farisi (sahabe)
Serdar (f): Asker başı, kumandan, komutan, reis.
Serdar Gökhan (sinema oyuncusu)
Serhat (f): Sınır boyundaki asker.
Serhat Kabaklı (şair)
Sertaç (f): Başa konan taç.
Sertaç Kayserilioğlu (doktor)
Server (f): Baş, reis, seyyid, bir topluluğun ileri geleni.
Server Bedii (Peyami Safa’nın müstear ismi)
Sevban (a): Elbiseli, giyinmiş, kuşanmış.
Seyfettin (a): Dinin kılıcı, dinin askeri.
Seyfettin Tomakin (Türk Halt Müziği Sanatçısı)
Seyfi (a): Kılıç kuşanmış, asker.
Seyfi Demirsoy (sendikacı)
Seyfullah (a): Allahın kılıcı, askeri.
Seyfullah Türksoy (gazeteci)
Seyhan (a): Çizgili elbise. Akarsu.
Seymen: Çiftlik bekçisi.
Seyyit (a): Efendi, bey, Hz.Hüseyinin soyundan gelen.
Seyyit Bey (hukukçu)
Sezai (f): Layık, uygun, münasib.
Sezai Karakoç (şair-düşünür)
Sezgin: Sezen sezici, duygulu, hassas.
Sezgin Tanrıkulu (milletvekili)
Sinan (a): Mızrak, süngü.
Sinan Oğan (milletvekili)
Sirac (a): Lamba, ışık, güneş, ay.
Siraceddin (a): Dinin kandili.
Siyami (a): Oruçlu, kendini kötülüklerden men eden.
Siyami Ersek (cerrah)
Soner: Bir işte son yardımı yapan.Son olması istenen.
Soner Yalçın (yazar)
Suheyb (a): Arkadaşcık, küçük arkadaş.
Sunullah (a): Allahın kudreti, meydana getirdiği varlığı.
Sunullah Arısoy (yazar)
Süha: Yıldız adı.
Süha Tanık (milletvekili)
Süreyya (a): Yıldız topluluğu.
Süreyya Ciliv (yönetici)
Süruri (a): Sevinçli, neşeli.
Süruri Baykal (milletvekili)
Ş
Şaban (a): Aralık, fasıla.
Şaban Abak (yazar)
Şabi (a): Cemaat ehli.
Şadan (f): Sevinçli, keyifli, neşeli, bahtiyar.
Şadan Tuzcu (milletvekili)
Şahap (a): Alev, ateş parçası, akan yıldız.
Şahap Kocatopçu (işadamı)
Şahin (f): Kısa ve kanca gagalı kuş.
Şahin Uçar (akademisyen-yazar)
Şahbaz (f): Bir cins akdoğan.
Şahinalp: Şahin gibi yiğit.
Şahsuvar (f): Usta binici, çok iyi ata binen.
Lütfi Şahsuvaroğlu (şair-yazar)
Şafi: Şefaat edici.
İmam-ı Şafii (fıkıh alimi)
Şakir: Şükredici.
Şakir Süter (gazeteci)
Şecaeddin (a): Dinin kahramanı, dinin yiğidi.
Şehlevent (f): Uzun boylu, yakışıklı genç.
Şekip (f): Sabırlı, tahammüllü.
Şekip Ayhan Özışık (besteci)
Şems: Güneş.
Şems (Hz.Mevlana’nın hocası)
Şemseddin (a): Dinin güneşi.
Şemseddin Günaltay (Başbakan)
Şemsi (a): Güneş gibi parlıyan.
Şemsi Denizer (sendikacı)
Şener (t): Neşeli, şen erkek.
Şener Akyol (hukuk-profesör)
Şerafettin (a): Dinin şereflisi.
Şerafettin Yılmaz (avukat)
Şeref (a): Asil, yüksek, şanlı, şöhretli atalara sahip olmak.
Şeref Oğuz (gazeteci)
Şevket (a): Büyüklük, kudret ve kuvvetten doğan haşmet.
Şevket Altuğ (sinema-oyuncu)
Şeyban (a): Saçlarına ak düşmüş, ihtiyar, yaşlı.
Şihab (a): Cesur, parlak yıldız, kıvılcım.
Şehabettin (a): Dinin parlak yaldızı.
Şehabettin Harput (vali)
Şinasi (f): Tanıyan, tanıyıcı, bilen, anlayan.
Şinasi (yazar)
T
Taha: Kur’an-ı kerimdeki rümuz ismi.
Taha Akyol (yazar)
Tahir: Çok temiz.
Tahir Kudsi Makal (yazar)
Taki: Haramlardan kaçınan.
Tayyip: Helal, temiz, güzel, hoş.
Tayyip Okiç (akademisyen)
Taceddin (a): Dinin tacı.
Tacettin Şimşek (şair)
Taci (a): Tacı olan.
Taci Öcal (gazeteci)
Tahsin (a): Kale gibi sağlamlaştırma. İyilik eden.
Tahsin Ünal (tarihçi-yazar)
Taib (a): Tevbe eden, pişman olan.
Taki (a): Günahtan kaçınan, dinine bağlı.
Takiyeddin (a): Dinine bağlı, günahtan kaçan.
Takiyyeddin Müngüşoğlu(profesör)
Talat (a): Yüz, surat, çehre, dindar.
Talat Paşa (İttihat ve Terakki Kurucusu)
Talha (a): Bir zamk ağacı.
Talha (sahabe)
Tamer: Tam erkek.
Tamer Yiğit (sineme-oyuncu)
Taner: Şafak gibi canlı erkek.
Ahmet Taner Kışlalı (eski bakan)
Tanju: Çinlilerin Türk imparatorlarına verdikleri isim.
Tanju Çolak (futbolcu)
Tarkan: Dağınık, perişan.
Tarkan (şarkıcı)
Tarık (a): Sabah yıldızı, zühal yıldızı, parlak yıldız.
Tarık Akan (sinema oyuncusu)
Tayfun (Çince): Korkunç fırtına, rüzgar.
Tayfun Atmaca (gazeteci)
Tayfur: Uçan, yükselen. Hz. Bayezid-i Bistaminin ünvanı.
Tayfur Sökmen (Hatay Cumhurbaşkanı)
Taylan: Uzun boylu.
Taylan Sorgun (gazeteci)
Tayyar (a): Uçan, uçucu uçma kabiliyeti olan.
Tayyar Altıkulaç (Diyanat İşleri Eski Başkanı)
Tekin: Uğurlu, hayırlı.
Tekin Akmansoy (yazar-oyuncu)
Temel: Asıl, esas.
Temel Karamollaoğlu (milletvekili)
Tevfik (a): Uygun getirme, Allahın yardımına kavuşma.
Tevfik Yener (gazeteci)
Timur: Demir gibi sağlam.
Timur Han (Türk Sultanı)
Timurtaş: Demir ve taş gibi sağlam.
Timurtaş Uçar (vaiz)
Tufan (a): Afet, felaket, çok şiddetli yağmur.
Tufan Türenç (gazeteci)
Tuğrul (t): Gagası ve pençesi güçlü kuş.
Tuğrul Şan (Türk Halk Müziği-sanatçı)
Tuğtekin (t): Uğurlu tuğ.
Turan: Cesur atılgan, yiğit.
Turan Alptekin (akademisyen)
Turanşah: Cesur Türk hükümdarı.
Turanşah (Türk Sultanı)
Turgay: Küçük kuş, sığırcık.
Turgay Şeren (spor yazarı)
Turgut: Belde, yerleşme merkezi, mesken, konut.
Turgut Özal (cumhurbaşkanı)
Turgutalp (t): Kahraman turgut.
Turhan (t): Tuğrası olan padişah.
Turhan Esener (akademisyen)
U
Ubade (a): Kul, köle.
Ubeydullah (a): Kulcağız, kölecik.
Uğuralp (a): Uğurlu yiğit, kahraman.
Uluğbey (a): Büyük bey.
Uluğ Bey (emir)
Ü
Ünal (t): Ünlü, namlı.
Ünal Tanık (gazeteci)
Üsame (a): Bir arslan cinsi.
V
Vahap (a): Vehhabın bozulmuş şekli. Çok hibe eden, ihsan eden.
Vahap Kabahasanoğlu (yazar)
Vahideddin (a): Dinin tek ve eşsiz siması.
Vahidettin Han (Son Osmanıl Padişahı)
Vakkas (a): Savaşçı, okçu.
Vakur (a): Ağırbaşlı, temkinli.
Vakur Kaya (gazeteci)
Vala (f): Yüksek, yüce.
Vala Nurettin (yazar)
Varol (t): Çok yaşa.
Vecdi (a): İlahi aşka dalan, vecde gelen, kendinden geçen.
Vecdi Gönül (Sayıştay Eski Başkanı-milletvekili)
Vecihi (a): Bir kavmin büyüğü.
Vecihi Hürkuş (pilot)
Vedat (a): Sevme, sevgi, dostluk
Vedat Tek (mimar)
Vefa (a): Sözde durma, sevgi ve dostluğu sürdürme.
Vefa Küçük (işadamı)
Veliyyullah (a): Allahın velisi, dostu.
Veliyyüddin (a):Dinine bağlı, dinin velisi.
Veliyyüddin Efendi (şeyhülislam)
Veysi (a): Fakir, yoksul.
Veysi Erken (akademisyen)
Veysel (a): Üveys.
Veysel Karani (tabiin)
Y
Yahya (a): Canlı, hayat süren.
Yahya Kemal Beyatlı (şair-düşünür)
Yalçın (t): Çıplak, sarp, dik.
Yalçın Özer (gazeteci)
Yasin (a): Bir sure.
Yasin Hatipoğlu (milletvekili)
Yaşar (t): Hayatta, canlı.
Yaşar Reyhani (aşık)
Yaver (f): Yardım edici, imdada koşan.
Yavuz: Yaman, korkusuz.
Yavuz Bülent Bakiler (şair-yazar)
Yekta: Tek, eşsiz, benzersiz, yalın, tek kat.
Rauf Yekta Bey (yazar)
Yener (t): Üstün gelen.
Yener Yılmazoğlu (Türk halk müziği sanatçısı)
Yıldırım: Gök gürültüsü ve şimşekle gelen elektrik akımı?
Yıldırım Tuğrul Türkeş (milletvekili)
Yılmaz: Korkusuz, yılmayan, sebatkar.
Yılmaz Karakoyunlu (yazar)
Yusuf (ib): Hüzün, ek, ilave.
Yusuf İmamoğlu (öğrenci lideri)
Yücel (t): Yükselmiş.
Yücel Çakmaklı (sinema yönetmeni)
Z
Zafer (a): Maksada ulaşma, barışma, düşmanı yenme.
Zafer Karatay (televizyon yönetmeni)
Zafir (a): Zafer kazanan, üstün gelen.
Şeyh Zafir Efendi (evliya)
Zamir (a): Yürek, iç, vicdan.
Zamir Kalın (gazeteci)
Zekai (a): Çabuk anlayışlı, keskin zekalı.
Zekai Ormancı (ressam)
Zeki: Temiz, akıllı.
Zeki Yavuztürk (Milli Savunma Eski Bakanı)
Zeyd (a): Artan, çoğalan.
Zeyd bin Harise (sahabe)
Zeynel: Süslü.
Zeynel Beksaç (şair-yazar)
Zeynelabidin (a): İbadet edenlerin süsü.
Zeynel Abidin Erdem (işadamı)
Zeyneddin (a):Dinin süsü.
Zeyyat (a): Zeytinci, zeytin.
Zeyyat Selimoğlu (romancı-yazar)
Ziyaeddin (a): Dinin nuru.
Ziyaettin Akbulut (vali)
Ziver (f): Süs, zinet ehli.
Mustafa Ziver Bey (vali)
Ziya (a): Işık, aydınlık, nur.
Ziya Belviranlı (yayıncı)
Ziyad (a): Fazlalık, çokluk, bolluk.
Ziyad Ebüzziya (gazeteci)
Zuhuri (a): Kendiliğinden ortaya çıkan.
Zuhuri Danışman (tarihçi-yazar)
Zübeyir (a): Akıllı.
Zübeyir (sahabe)
Zahid: Masivadan yüz çeviren.
Zakir: Allahı çok anan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder