Şair Padişahlar ve Şiirlerinde Kullandıkları Mahlaslar

Osmanlı Padişahları'nın birçoğu şairdi. Şair Padişahların divan edebiyatı geleneğine göre ad yerine kullanmış oldukları “mahlas” ları vardı. 

Şiirler yazan Osmanlı Padişahları ve mahlasları:


II. Murad 
Mahlası: Muradi 
Anlamı: İstenerek ümid ederek beklenen. Arzu edilen şey.

Fatih Sultan Mehmed 
Mahlası: Avni 
Anlamı: Yardım

II. Bayezid 
Mahlası: Adli 
Anlamı: Hakkaniyet. Adâlet üzere oluş)

Şehzade Korkut 
Mahlası: Harimi 
Anlamı: Çekinmez. Kayıtsız kimse.


Kanuni Sultan Süleyman 
Mahlası: Muhibbi 
Anlamı: Seven sevgi besleyen anlamında muhible ilgili.


Sultan III. Mehmed 
Mahlası: Adni 
Anlamı: Vatan tutmak, Cennette bir makam adı.

I. Ahmed 
Mahlası: Bahti 
Anlamı: Kader. Tâli. Uğur. Alın yazısı. Kısmet. İkbal.

II. Osman 
Mahlası: Farisi 
Anlamı: Acemce Farsça. İran'la alâkalı)

IV. Murad 
Mahlası: Muradi 
Anlamı: İstenerek ümid ederek beklenen. Arzu edilen şey.


II. Mustafa 
Mahlası: İkbali 
Anlamı: Baht açıklığı. Talih. Refah.

III. Ahmed 
Mahlası: Necib 
Anlamı: Soyu ve nesli temiz aslı kerim olan. Cömert. Asilzâde. Güzel huylu ve ahlâklı.

III. Mustafa 
Mahlası: Cihangir 
Anlamı: Meşhur cihanı zabteden fâtih.

III. Selim 
Mahlası: İlhami 
Anlamı: İlham ile elde edilen ve nâil olunan. İlham ile alâkalı.

II. Mahmud 
Mahlası: Adli 
Anlamı: Adâlete mensup adâletle alâkalı ilgili.